|
Ayağımızı yerden kesen tatlı heyecanlar bir anda sizi bulutların üstünde bambaşka bir dünyaya götürür. Orada bir müddet mutlu-mesut yaşarsınız! Hatta bu mutluluğu etrafınıza da yaymak istersiniz ama heyecanınızı kimse anlamaz! Ve bir gün bir anda her şey tersine döner, geldiği gibi gider tüm heyecanlarınız. Bir anda gelip bir anda gidiveren bu hızlı akıma siz -adı her neyse- "aşk, ışık, enerji, boyut" deyin, "benim bildiğim başka bir şeydi" deyin, tanımlarınız sonucu değiştirmez! Kendinizi yine eski yerinizde bulduğunuzda o atmosferinizi dolduran şey garip bir boşluk yaratacaktır. Siz buna ister "göçük altında kalmak" deyin, ister "üstünüze düşen çığ" olarak yorumlayın ya da "yangından kendini son anda kurtarmış, şükür ki küçük sıyrıklarla kazayı atlatmış" sayın! Sonuç ne olursa olsun, artık sizin için can sıkıcı bir hale gelmiştir. Nereye giderseniz gidin bu durum sizi bir müddet gölge gibi takip edecektir. Bakışlarınız hulyalara dalacak, belki de zaman zaman gözleriniz buğulanacaktır. Oysa ne kadar üzülürseniz üzülün sonuç değişmeyecektir. Bu durumda size tavsiyem unutmayı öğrenmeniz ve arkanıza dönüp bakmamayı adet edinmenizdir...
Sonuç olarak artık var olduğuna inandığınız garip bir boşluk var elinizde. Hani yapmayı isteyip de yapamadığınız şeylere fırsat vermenin, tam da sırası değil mi sizce?..
Silvan Güneş
19 Mayıs 2014
|
